No Go the Bogeyman โดย Marina Warner
หนังสือเล่มนี้ศึกษาและเล่าถึงต้นกำเนิดและวิวัฒนาการของ "ตัวละครที่น่ากลัวที่มีลักษณะเป็นเพศชาย" ในวัฒนธรรมตะวันตก โดยเปิดเผยความกลัวและความวิตกกังวลที่ซ่อนอยู่ลึกๆ ของเราทุกคน ส่วนแรกเริ่มต้นด้วยการกล่าวถึงต้นกำเนิดของ "ตัวละครที่น่ากลัวที่มีลักษณะเป็นเพศชาย" ในตำนานพื้นบ้านและวรรณกรรม
ภาพลักษณ์ของโครนัสกินลูกตัวเอง สร้างภาพของตัวละครฝ่ายชายที่น่ากลัว
ภาพชายสวมชุดตัวละครชายที่ชวนสยอง
ตัวละครชายกินเด็กในวรรณกรรมศตที่ 16ผู้เขียนมองที่การเปลี่ยนแปลงของตัวละครนั้นจากสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวและอันตรายไปเป็นตัวละครที่น่าสมเพชและน่าสงสาร รวมถึงวิเคราะห์บทบาทของตัวละครในเรื่องเล่าพื้นบ้านและวรรณกรรมคลาสสิก เช่น "Hansel and Gretel" และ "Dracula"
ผู้เขียนยังสำรวจการใช้ ตัวละครที่น่ากลัวที่มีลักษณะเป็นเพศชาย ในวัฒนธรรมสมัยนิยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาพยนตร์และโทรทัศน์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าตัวละครเหล่านี้ได้กลายเป็นตัวแทนของความกลัวและความวิตกกังวลร่วมสมัยของมนุษย์อย่างเรา ๆ เช่น ความกลัวต่อคนแปลกหน้า ความกลัวต่อสิ่งที่ไม่รู้ และความกลัวต่อการสูญเสียความเป็นมนุษย์
Lycaon อาชญากรรมกินคนเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นมนุษย์หมาป่าตัวแรก เดส์โปเอตส์ ปารีส ค.ศ. 1493
นอกจากนี้ ผู้เขียนยังให้ข้อสังเกตว่า สัตว์ประหลาด ยักษ์ และสัตว์ร้ายที่ฆ่าและกินเนื้อมนุษย์นั้น นอกจากจะเป็นตัวแทนของความน่ารังเกียจต่อสังคม อารยธรรม และครอบครัวที่หลากหลาย ยังเป็นเครื่องมือในการแสดงความคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมที่เหมาะสมและความสงบเรียบร้อย เมื่อเทียบกับสัตว์ประหลาดหรือปีศาจที่มีลักษณะเพศเมีย ซึ่งดุร้าย หิวกระหายเลือดกว่า
..... พักไว้ก่อน .....
อารมณ์ยังไม่มา 55555
